Vermoeidheid is een van de meest invaliderende symptomen bij mensen met multiple sclerose en komt ook frequent voor in de algemene populatie, zelfs zonder onderliggende medische oorzaak.1–3 De pathofysiologie van vermoeidheid is complex en kan voortkomen uit centrale, perifere of systemische verstoringen, maar is tot op heden onvoldoende begrepen.2,4–6 Eerdere studies wijzen op afwijkingen in de ‘cortico-striato-thalamo-cortical loop’ als mogelijke oorzaak van vermoeidheid bij multiple sclerose, maar connectiviteitsveranderingen specifiek bij patiënten met relapsing remitting multiple sclerose zijn nog onvoldoende onderzocht.2,7–9 In een recente studie, onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Nature Portfolio, werd de relatie onderzocht tussen structurele hersenmetingen, en gerapporteerde vermoeidheid bij mensen met relapsing multiple sclerose, en bij vermoeide gezonde controledeelnemers. 10
