Articles

De oogzenuw als vijfde locatie in de 2024 McDonald-criteria voor multiple sclerose

TNN - jaargang 126, nummer 4, juni 2025

drs. M. Buijze , drs. H. Ahmad , dr. S. Loudon , dr. R. van den Berg , dr. B. Wokke , dr. I. Smets

SAMENVATTING

Op het voorbije ECTRIMS-congres in Kopenhagen werden de 2024 McDonald-criteria voor multiple sclerose voorgesteld. Voor de eerste keer wordt de verplichting om disseminatie in tijd én ruimte aan te tonen losgelaten, en wordt een vijfde voorkeurslocatie voor demyelinisatie toegevoegd: de oogzenuw. Net zoals voor de andere locaties worden ook subklinische laesies van de nervus opticus meegenomen. Opticusschade kan worden aangetoond met behulp van MRI van de oogzenuw, het interoogverschil in de peripapillaire retinale zenuwvezellaag en/of binnenste plexiforme ganglioncellaag op OCT en de P100-latentie bij VEP. In deze review wordt kritisch gekeken naar welke wetenschappelijke evidentie aanleiding gaf tot inclusie van de oogzenuw in de criteria en naar welke aanvullende diagnostiek nuttig én doelmatig is om de betrokkenheid van de oogzenuw aan te tonen bij patiënten met een verdenking op een demyeliniserende ziekte.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2025;126(4):131–41)

Lees verder

Diagnostiek bij myelopathie

TNN - jaargang 125, nummer 7, november 2024

drs. S.H.C. Olijslagers , drs. C.M.C. Lemmens , dr. G.J. Lycklama à Nijeholt , dr. B. Wokke

SAMENVATTING

Myelopathie is een klinische diagnose met diverse mogelijke oorzaken. Het stellen van een juiste etiologische diagnose vormt voor de clinicus vaak een uitdaging. Essentieel in dit proces is een zorgvuldige (tractus)anamnese, neurologisch onderzoek en gerichte beeldvorming. Het klachtenbeloop varieert van hyperacuut tot chronisch. Snel progressieve en mogelijk behandelbare oorzaken, zoals compressie door een bloeding, degeneratieve afwijkingen of maligniteit, moeten eerst worden uitgesloten. Bij een subacuut of chronisch beloop kan op basis van demografische, klinische en radiologische kenmerken een differentiaaldiagnose worden gemaakt, waarbij vasculaire, inflammatoire, infectieuze, maligne, metabole en (in zeldzame gevallen) genetische oorzaken kunnen worden overwogen. In circa één derde van de gevallen wordt ondanks uitgebreide analyse geen duidelijke oorzaak gevonden van de myelopathie.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2024;125(7):312–20)

Lees verder

EFFECTIVITEIT VAN VACCINS TIJDENS BEHANDELING MET ZIEKTEMODULERENDE MIDDELEN

TNN - 2024, nummer Special, zomer 2024

Dr. Natasja Otto , dr. B. Wokke

De afgelopen jaren zijn er enkele nieuwe ziektemodulerende therapieën (ZMT’s) op de markt gekomen voor de behandeling van multiple sclerose (MS). De meerderheid van de ZMT’s verhoogt het risico op infecties, vooral die door banale verwekkers worden veroorzaakt.1 Voor sommige verwekkers kan het risico op infecties worden verlaagd door vaccineren.2 Echter, behandeling met ZMT’s kan de effectiviteit van vaccins verlagen. In dit artikel wordt beschreven in hoeverre de effectiviteit van vaccins wordt beïnvloed door het gebruik van ZMT’s.

Lees verder

Neurologische manifestatie van de ziekte van Behçet

TNN - jaargang 123, nummer 4, june 2022

drs. D. Falck , dr. J. van Laar , dr. B. Wokke

SAMENVATTING

De ziekte van Behçet is een inflammatoire multisysteemziekte met een divers klinisch beeld. Van de neurologische manifestaties is een meningoencefalitis het meest voorkomend. Bij patiënten met neurologische symptomen is er vrijwel altijd ook systemische ziekteactiviteit, waarbij orale aften het meest kenmerkend zijn. Als er geen tijdige aanvalsbehandeling wordt gegeven, kan ernstige neurologische uitval en restschade optreden. In dit artikel worden 2 patiënten beschreven met (waarschijnlijk) neuro-Behçet ter illustratie van het brede spectrum van de ziekte. Daarnaast wordt ingegaan op het klinisch beeld, de diagnostiek en behandeling.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2022;123(4):141–8)

Lees verder