prof. dr. H.B. van der Worp

Bloeddrukverlaging in de (sub)acute fase van het herseninfarct: overzicht van recente klinische studies en aanwijzingen voor de praktijk

SAMENVATTING

In Nederland worden jaarlijks meer dan 30.000 patiënten getroffen door een herseninfarct, waarvan ongeveer 70% bij opname een verhoogde bloeddruk heeft. Hoewel een hoge bloeddruk geassocieerd is met een slechtere klinische uitkomst, kan dit ook een belangrijk fysiologisch mechanisme zijn om de bloedtoevoer naar het aangedane hersendeel te verbeteren, waarbij verlaging van de bloeddruk dan juist schadelijk kan zijn. In de afgelopen jaren zijn meerdere grote klinische studies gepubliceerd waarin deze vraag voor de (sub)acute fase van het herseninfarct werd onderzocht. Er is geen bewijs dat bloeddrukverlaging in de ambulance bij patiënten met een vermoedelijke beroerte de klinische uitkomst verbetert. Bij patiënten met een uiteindelijk bevestigd herseninfarct bleek dit zelfs nadelig. Ook bij patiënten met een bloeddruk boven de drempelwaarde voor intraveneuze trombolyse (IVT) leidt actieve bloeddrukverlaging om IVT mogelijk te maken niet tot een betere uitkomst. Voor patiënten die in aanmerking komen voor endovasculaire trombectomie (EVT), maar een bloeddruk hebben boven de drempelwaarde voor IVT, zijn maar weinig gerandomiseerde data beschikbaar. Een meta-analyse laat echter zien dat er geen interactie is tussen de bloeddruk bij opname en het effect van EVT op de klinische uitkomst. Direct na succesvolle reperfusietherapie leidt intensieve bloeddrukverlaging tot een slechtere klinische uitkomst. Samengevat toont geen enkele recente grote klinische studie een positief effect van actieve bloeddrukverlaging bij patiënten met een (sub)acuut herseninfarct; in meerdere studies is zelfs een negatief effect aangetoond. Deze bevindingen ondersteunen de hypothese dat een hoge bloeddruk in de acute fase een fysiologisch mechanisme is om cerebrale perfusie te verbeteren, en dat terughoudendheid geboden is bij actieve bloeddrukverlaging.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2025;126(3):87–93)

Lees verder

Vernieuwde NVN-richtlijnmodule: behandeling van het herseninfarct met intraveneuze alteplase na 4,5 uur

SAMENVATTING

Recente gerandomiseerde trials hebben aangetoond dat intraveneuze alteplase ook veilig en effectief kan zijn bij een herseninfarct buiten het huidige tijdsvenster van 4,5 uur vanaf het ontstaan van de uitval. Hierbij dient te worden voldaan aan strikte klinische en radiologische criteria. Dit was aanleiding om de module ‘Trombolyse met alteplase’ van de NVN-richtlijn ‘Herseninfarct en hersenbloeding’ te herzien. Hierin wordt aanbevolen om alteplase te overwegen bij patiënten met een herseninfarct tussen 4,5-12 uur na ‘last seen well’, bij wie op CT-perfusie sprake is van een kleine infarctkern (<25 ml) met minstens een even grote penumbra of bij wie op de MRI-scan een mismatch tussen de DWI-en FLAIR-opname wordt aangetoond.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2022;123(5):210-4)

Lees verder

Endovasculaire behandeling van het herseninfarct: ook helden als Mr. Clean kunnen het niet alleen

Lees verder

Classificatie van dysartrie

Samenvatting

Dysartrie kan worden geclassificeerd als slap, spastisch, atactisch, hypokinetisch, hyperkinetisch of gemengd. In twee Nederlandse studies is onderzocht of classificatie van een dysartrie louter op basis van het gehoor betrouwbaar en reproduceerbaar is. Hieruit bleek dat zowel neurologen als arts-assistenten de dysartrie slechts in 35 tot 40% van de gevallen correct classificeren, en dat hun oordeel in de meeste gevallen niet overeenkomt met dat van een collega. Dit betekent vermoedelijk dat in de klinische praktijk de meeste neurologen een dysartrie zullen classificeren in de context van andere bevindingen bij neurologisch en aanvullend onderzoek.
(TIJDSXCHR NEUROL NEURCHIR 2012;113:135-7)

Lees verder