Neuromyelitis optica-spectrumstoornis (‘neuromyelitis optica spectrum disorder’, NMOSD) is een zeldzame, ernstige auto-immuunziekte die wordt gekenmerkt door acute ontstekingsaanvallen van de oogzenuwen en het ruggenmerg, en in sommige gevallen ook van de hersenstam of de grote hersenen.1,2 De behandeling is gericht op het bestrijden van acute aanvallen en het voorkomen van nieuwe aanvallen met behulp van immuuntherapie.3 Inebilizumab, een gehumaniseerd IgG1-monoklonaal anti-CD19-antilichaam, is door het EMA goedgekeurd als monotherapie bij AQP4-IgG-seropositieve volwassenen met NMOSD.4 Het middel is onderzocht bij deze patiëntenpopulatie in de fase II/III-studie N-MOmentum, waarin het werd vergeleken met placebo.5 Vanwege de aangetoonde superieure werkzaamheid ten opzichte van placebo werd het gerandomiseerde deel van de studie voortijdig beëindigd, waarna de studie werd voortgezet als een ‘open-label’-extensiestudie.5,6 In dit artikel worden de resultaten beschreven van de finale analyse van deze extensiestudie, die onlangs zijn gepubliceerd in The Lancet Neurology.6
