Chimerische antigeenreceptor (CAR) T-celtherapie voor recidiverende of refractaire hematologische kankers kan ernstige neurologische bijwerkingen veroorzaken, variërend van encefalopathie en afasie tot hersenoedeem en overlijden. De oorzaak van de neurotoxiciteit is niet geheel duidelijk en de onvoorspelbaarheid ervan is de reden voor langdurige ziekenhuisopnames na een CAR T-cel-infusie. In een nieuwe studie gepubliceerd in JAMA neurology is er gekeken naar parameters die de neurotoxiciteit voorspellen om hiermee het individuele risico te kunnen bepalen.
Gedurende een periode van vijf jaar zijn 213 patiënten gevold die CAR T-celtherapie ondergingen met axicabtagene ciloleucel voor recidiverend of refractair lymfoom. Patiënten die eerder CAR T-celtherapie hadden gekregen of die waren behandeld voor mantelcellymfoom werden uitgesloten (n=9). De patiënten werden gedurende minimaal 30 dagen vanaf de datum van CAR T-cel-infusie gevolgd. De primaire uitkomsten van de studie waren maatstaven voor de prestaties (nauwkeurigheid, gevoeligheid, specificiteit, area under the curve (AUC)) van een diagnostisch hulpmiddel om het optreden van CAR-geassocieerde neurotoxiciteit te kunnen voorspellen.
Een totaal van 204 patiënten werd in de analyse opgenomen, waarvan 126 het trainingscohort vormden (61,8%) en 78 het interne validatiecohort (38,2%). In het trainingscohort ontwikkelden 73 patiënten neurotoxiciteit (57,9%). Dit aantal bedroeg 45 in het validatiecohort (57,7%). Klinische en laboratoriumgegevens werden gebruikt om een multivariabele score te ontwikkelen die het ontstaan van neurotoxiciteit kon voorspellen. Bij het testen in een intern validatiecohort, bleek deze score een AUC van 74%, een nauwkeurigheid van 77%, een sensitiviteit van 82% en een specificiteit van 70% te hebben.
Concluderend kan gesteld worden dat de score die in deze studie is ontwikkeld, kan voorspellen welke patiënten waarschijnlijk CAR T-cel-geassocieerde neurotoxiciteit zullen ontwikkelen. De score kan worden gebruikt voor geïndividualiseerde behandelstrategieën en kan ertoe leiden dat een groot deel van de patiënten voortijdig uit het ziekenhuis kan worden ontslagen.
Referentie