Uit de resultaten van een recente fase II-studie is gebleken dat telitacicept veilig en verdraagbaar is bij de behandeling van gegeneraliseerde myasthenia gravis.1 Ook nam de klinische ernst van de aandoening af gedurende de 12-weekse studieperiode. Om de werkzaamheid en veiligheid van telitacicept bij gegeneraliseerde myasthenia gravis nader te onderzoeken, is een gerandomiseerde, placebogecontroleerde fase III-studie uitgevoerd. De resultaten van dit onderzoek zijn tijdens EAN 2025 gepresenteerd door Mingming Zhao (Department of Neurology, Beijing Hospital, China).2
Telitacicept is een recombinant fusie-eiwit dat bindt aan zowel de B-celactiverende factor (‘B cell-activating factor’, BAFF) als aan het proliferatie-inducerende ligand (‘a proliferation-inducing ligand’, APRIL). Hierdoor worden het aantal circulerende B-cellen, pro-inflammatoire cytokines en IgG-moleculen beperkt. Myasthenia gravis (MG) is een auto-immuunziekte waarbij pathogene antilichamen, gericht tegen onder meer acetylcholinereceptoren, leiden tot spierzwakte. Eerdere resultaten uit een fase II-studie toonden aan dat telitacicept mogelijk werkzaam en veilig is voor de behandeling van gegeneraliseerde MG (gMG), waarna een fase III-studie werd geïnitieerd ter bevestiging van deze bevindingen.
In deze gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase III-studie werden Chinese patiënten met gMG 1:1 gerandomiseerd tussen behandeling met telitacicept (240 mg, eenmaal per week) of placebo gedurende 24 weken, als toevoeging aan de standaardzorg. Aan het onderzoek namen in totaal 52 ziekenhuizen deel. Inclusiecriteria waren onder andere een ‘Myasthenia Gravis Foundation of America’ (MGFA)-classificatie van II tot IVa, een ‘Myasthenia Gravis Activities of Daily Living’ (MG-ADL)-score van ≥6 en een ‘Quantitative Myasthenia Gravis’ (QMG)-score van ≥8.
De primaire uitkomstmaat was de gemiddelde verandering in MG-ADL-score na 24 weken ten opzichte van de aanvang van de studie. Secundaire uitkomstmaten waren onder meer de gemiddelde verandering in QMG-score over dezelfde periode, alsook de veiligheid en verdraagbaarheid van de behandeling.
In totaal werden 114 patiënten gerandomiseerd, waarvan 57 patiënten werden toegewezen aan de telitaciceptgroep (gemiddelde leeftijd 49,1 jaar; 47,4% vrouw), en 57 patiënten aan de controlegroep (gemiddelde leeftijd 49,6 jaar; 63,2% vrouw). Na 24 weken werd in de telitaciceptgroep een gemiddelde afname in de MG-ADL-score van 5,74 punten waargenomen, vergeleken met een afname van 0,91 punten in de controlegroep (p<0,001). De QMG-score daalde in dezelfde periode met gemiddeld 8,66 punten in de telitaciceptgroep, vergeleken met een afname van 2,27 punten in de controlegroep (p<0,001). Het percentage deelnemers bij wie de MG-ADL-score na 24 weken afnam met minstens 3 punten, bedroeg 98,1% in de telitaciceptgroep en 12,0% in de controlegroep. Een afname van ten minste 5 punten in de QMG-score werd na 24 weken bereikt bij 87,0% van de deelnemers die behandeld werden met telitacicept, versus 16,0% van de deelnemers die placebo kregen.
Veiligheid
Het risico op infecties was vergelijkbaar tussen de telitaciceptgroep (45,6%) en de controlegroep (59,6%). Ernstige ongewenste voorvallen kwamen voor bij 7,0% van de deelnemers die telitacicept ontvingen, tegenover 10,5% in de placebogroep. Injectieplaatsreacties kwamen daarentegen vaker voor in de telitaciceptgroep, namelijk bij 14,0% vergeleken met 1,8% in de placebogroep.
Uit de resultaten van deze gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase III-studie is gebleken dat behandeling met telitacicept werkzaam en veilig is bij patiënten met gMG. In China is deze behandeling op basis van dit onderzoek goedgekeurd, terwijl het EMA het middel recent de status van weesgeneesmiddel heeft toegekend.
Referenties
Naar boven
