Aerobe lichaamsbeweging heeft een positieve invloed op het fysiek en cognitief functioneren van mensen. Bij patiënten met ‘relapsing-remitting’ MS (RRMS) is echter weinig bekend van het effect van dit type lichaamsbeweging op ziekte-uitkomsten. De resultaten van een recent gerandomiseerd onderzoek bieden meer duidelijkheid.
Er werden 32 patiënten met RRMS gerandomiseerd tussen de interventie- en controlegroep. Patiënten in de interventiegroep (gemiddelde ‘Expanded Disability Status Scale’ (EDDS)-score: 1,97) volgden een sportprogramma, bestaande uit wekelijks 3 sessies met aerobe lichaamsbeweging en Frenkel-coördinatie-oefeningen gedurende 6 weken. Patiënten in de controlegroep (gemiddelde EDDS-score: 1,69) voerden alleen de coördinatie-oefeningen uit.
Bij aanvang van de studie en na 6 weken werd het cognitief functioneren van de deelnemers geëvalueerd met behulp van de ‘Paced Auditory Serial Addition Test with 3-second stimulus’ (PASAT-3). Daarnaast werden de maximale aerobe capaciteit en de mate van vermoeidheid en depressie van de deelnemers bepaald met respectievelijk de Fitmate Pro® (VO2max), de ‘Fatigue Impact Scale’ (FIS) en de Beck Depression Inventory (BDI). Ook bepaalden de onderzoekers de serumconcentratie van irisine, de in het bloed circulerende vorm van het aan beweging gerelateerde eiwit ‘fibronectin type III domain-containing 5’ (FNDC5).
De deelnemers in beide groepen hadden vergelijkbare demografische karakteristieken, waaronder ziekte-karakteristieken. Voorafgaand aan de studie werd een significant verschil in irisin-serumconcentraties gemeten tussen beide groepen. Aerobe lichaamsbeweging leidde tot statistisch significante verbeteringen in PASAT-3, VO2max, FIS, BDI en de irisin-serumconcentratie (p<0,05). In de controlegroep werd een significante verbetering gezien van de PASAT-3- en BDI-scores aan het eind van de studie ten opzichte van baseline (p<0,05). De toename in de irisin-concentratie en VO2max en de verbetering van FIS en BDI gedurende studie was significant hoger bij de deelnemers die aerobe lichaamsbeweging uitvoerden ten opzichte van de controledeelnemers (p<0,05).
Aerobe lichaamsbeweging resulteert bij patiënten met RRMS tot sterkere verbeteringen in de irisin-serumconcentratie, VO2max, FIS en BDI dan controlebehandeling met enkel coördinatie-oefeningen. Zowel aerobe lichaamsbeweging plus coördinatie-oefeningen als het uitvoeren van alleen cöordinatie-oefeningen verbeterde de PASAT-3- en BDI-scores van RRMS-patiënten.
Referentie
Naar boven
